مهارت‌های اختصاصی پردازش عدد در دانش ­آموزان پسر با ناتوانی یادگیری ریاضی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی چگونگی پردازش عددی (شمارش و مقایسۀ اعداد با یکدیگر) بر اساس فرضیه‌های نقص عددی (نقص بازنمایی و دستیابی) و ارتباط آن با پیشرفت ریاضی در دانش‌آموزان ناتوان ریاضی انجام شد. روش: برای تحلیل داده‌ها در این پژوهش توصیفی- مقایسه‌ای، از آزمون تی و تحلیل واریانس یک‌متغیره بهره گفته شد. این کار با استفاده از تکالیف مقایسه‌ای درهم (عدد و آرایه‌های نقطه‌ای)، غیرنمادین (آرایه‌های نقطه‌ای) و سرعت پردازش (تشخیص سریع یک تصویر) روی 42 دانش‌آموز پسر پایۀ پنجم ابتدایی با میانگین سنی 5/10سال که به‌صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه هدف (با ناتوانی ریاضی) و مقایسه (بدون ناتوانی ریاضی) تقسیم شدند، انجام گرفت. یافته‌ها: در خطای هر سه تکلیف مقایسه‌ای بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده گردید، ولی هیچ تفاوت معناداری در زمان واکنش بین آنها دیده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد دانش‌آموزان ناتوان ریاضی در انجام این تکالیف ضعیف‌تر عمل می‌کنند و دچار خطاهای بیشتری می‌شوند. این یافته نه تنها از فرضیه‌های نقص بازنمایی و نقص دستیابی حمایت می‌کند، بلکه با فرضیۀ نقص کلی شناختی که بیان می‌کند کودکان ناتوان ریاضی در کارکردهای شناختی (حافظه کاری، حافظه معنایی و سرعت پردازش) نقص دارند، هم‌سو است.